ارزیابی سریع و پاسخ به رفتارهای پرخطر کودکان خیابانی شهر تهران در سال ۱۳۹۲: یک مقاله روش شناختی

مقدمه و اهداف: کودکانی که در خیابان کار و زندگی می کنند؛ یکی از گروه های آسیب پذیر در مقابل عفونت اچ آی وی و سخت دسترس هستند. در این مقاله روش شناختی، مراحل انجام یک ارزیابی سریع و پاسخ با هدف ارزیابی رفتارهای پرخطر کودکان خیابانی شهر تهران شرح داده شده است. روش کار: این مطالعه با استفاده از مرور منابع، روش های کیفی (بحث گروهی متمرکز، مصاحبه عمیق) و کمی (مصاحبه ساختاریافته) برای گردآوری داده ها از مطلعین کلیدی، سازمان های غیردولتی و دولتی، و کودکان خیابانی استفاده شد. نمونه گیری هدفمند برای ورود مطلعین کلیدی و کودکان خیابانی، و از نمونه گیری پاتوق ها برای دسترسی و ورود کودکان خیابانی به مطالعه استفاده شد. نتایج: این مطالعه در 8 مرحله برای شناسایی و تعریف جمعیت هدف (تشکیل تیم ذی نفعان، مشورت اولیه، تهیه نیم رخ منطقه)، تعیین محل و پاتوق های تجمع آن ها برای دسترسی و ارایه سرویس به آن ها و یا استفاده از آن به عنوان چارچوب نمونه گیری برای طراحی پیمایش رفتارهای سلامتی (ارزیابی زمینه، ارزیابی جمعیت/محیط، ارزیابی مشکل سلامت)، ارزیابی رفتارهای سلامتی (ارزیابی رفتارهای سلامت و خطر) و سپس تحلیل داده ها (ارزیابی مداخله های  فعلی) و تدوین مداخله های مناسب برای کاهش رفتارهای پرخطر (تهیه برنامه عملیاتی) اجرا و بر اساس نتایج آن چهار برنامه مداخله برای کاهش و کنترل hiv در کودکان خیابانی تدوین شد. نتیجه‏گیری: این روش با انعطاف پذیری بالا و لحاظ کردن ملاحظه های  اخلاقی و فرهنگی، می تواند به عنوان یک روش با قابلیت اجرای بالا برای ارزیابی وضعیت اپیدمی hiv و رفتارهای پر خطر مرتبط با آن در گروه های سخت دسترس مورد استفاده قرار گیرد.